پایان اردوی سنگین زنجان و جابه‌جایی رکوردهای دسته سنگین وزن جهان که متعلق به حسین رضازاده بود از سوی بهداد سلیمی، بهانه‌ای شد تا در گفت‌وگو با سرمربی تیم ملی بیشتر در جریان آخرین موقعیت وزنه‌برداران کشورمان در آستانه مسابقات جهانی پاریس قرارگیریم. باقری در این گفت‌وگو با ابراز رضایت از نتایج به‌دست‌آمده و اوج‌گیری مجدد وزنه‌برداری، از تأثیرات تفکرات ایوانف در کار مربیگری‌‌اش گفت و اینکه قهرمان جهان شدن برای تیمش به‌رغم داشتن پتانسیل قهرمانی زود است. ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.
اردوی زنجان چقدر برای سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری راضی‌کننده بود؟
یک اردوی بی‌نظیر بود. فکر می‌کنم به بسیاری از اهدافمان در پایان این اردو دست پیدا کرده‌ایم؛ اگرچه برای رفع خستگی ناشی از فشار 4 جلسه تمرین در روز، اردونشینان نیاز به ریکاوری بیشتری دارند تا قدم به اردوی بعدی بگذارند. پس از رکوردگیری که به عمل آمد، تعداد ملی‌پوشان از 17نفر به 12 نفر رسید و در حال حاضر نیز در فاصله 45 روز مانده به مسابقات جهانی، جز مصدومیت کیانوش رستمی که چندان حاد نیست، شرایط بسیار خوب و امیدوار‌کننده است و مشکل خاصی وجود ندارد.
- بدون شک یکی از دلایل رضایت شما به موفقیت بهداد سلیمی برمی‌گردد که در جریان رکوردگیری به‌عمل‌آمده از اردونشینان موفق به جابه‌جاکردن رکوردهای حسین رضازاده در دسته سنگین وزن شد؛ ضمن اینکه رکورد بقیه اردونشینان هم کم‌و‌بیش رضایت‌بخش بود.
بهداد فوق‌العاده کار کرد و رکوردش هم فوق‌العاده بود ولی از نظر من توانایی‌های او بیشتر از اینهاست. می‌خواهم به این نکته اذعان کنم که قبل از رکوردگیری وزنه‌های بیشتری را برایش در نظر گرفته بودم ولی شرایط جسمانی نامناسب و عفونت لثه مانع از دستیابی به رکوردی بهتر از این شد. ضمن آنکه فراموش نکنید که اردونشینان تمرینات پر فشار و منظمی را پشت سر گذاشتند که در ارتقای رکورد شخصی‌شان بی‌تأثیر نبود.
- آیا در نظر گرفتن رکورد بالاتر برای سلیمی را باید به مثابه آماده شدن برای رکوردشکنی او در پاریس قلمداد کرد؟
اگر سلیمی طبق تمرین صددرصدی که برای او برنامه‌ریزی شده بود پیش می‌رفت، مطمئن باشید می‌توانست هم در یک ضرب و هم در دوضرب وزنه‌های سنگین‌تری را بالای سر ببرد ولی این موضوع دلیلی برای رکوردشکنی او در پاریس نیست و همه هدف ما تکرار مدال طلای سال پیش آنتالیا از سوی اوست. طبیعی است اگر موقعیت مناسب باشد و مدال طلایش قطعی شود می‌تواند بخت خود را در این زمینه نیز آزمایش کند.
- برنامه‌تان تا هنگام رفتن به پاریس برای اردونشینان چیست؟
فعلا اردویی 20 روزه در تهران را پیش‌بینی کرده‌ایم و سپس برای تداوم تمرینات، اردویی را در یکی از دو شهر کرمانشاه یا سنندج برگزار خواهیم کرد. همه هدف کادرفنی تا آغاز رقابت‌های قهرمانی جهان حفظ 12ملی‌پوش فعلی است و اگر در مدت باقیمانده کسی نتواند با این شرایط ادامه دهد کنار گذاشته خواهد شد.
- می‌گویند کوروش باقری به نظم و انضباط اردویی خیلی اهمیت می‌دهد و یکی از دلایل موفقیت او به همین موضوع برمی‌گردد.
از نظر من همه وزنه‌برداران باید بدانند و یاد بگیرند که برای کسب موفقیت در وهله نخست باید منضبط باشند؛ چه بهداد سلیمی که قهرمان جهان است و ملی‌پوش قدیمی و چه کسی که 2ماه است به اردوی تیم ملی اضافه شده و جوان است. در این خصوص هیچ‌کدام از این دو دسته برای من تفاوتی ندارند و همچنان سعی می‌کنم نظم و انضباط را سرلوحه کار شاگردانم قرار دهم.
- شما در موقعیت نه چندان مناسبی 2سال پیش هدایت تیم ملی را پذیرفتید که ریسک بزرگی بود؛ تا چه اندازه از این تصمیم خود راضی هستید؟ طی این مدت در ارتباط کاری خود با رضازاده به مشکلی بر نخورده‌‌اید؟
بدون اغراق می‌گویم و اهل رودربایستی هم با کسی نیستم؛ تا این لحظه هیچ مشکلی با رضازاده به‌عنوان رئیس فدراسیون نداشته‌ام و او همه‌گونه همکاری لازم را با من داشته و از هر چیزی که برای موفقیت وزنه‌برداری لازم بوده مضایقه نکرده است. راجع به تصمیمم برای سرمربیگری تیم ملی هم باید بگویم می‌دانستم که کار سختی خواهم داشت ولی عملا سختی‌های این شغل بیش از آنچه تصور می‌کردم بود. از شرایط هم راضی هستم و از همه مهم‌تر نتایج به‌دست‌آمده طی این مدت باعث فراموشی خستگی من شده و حالا هدف بزرگم کسب سهمیه حداکثری المپیک و قرار گرفتن در رتبه‌های بالای جدول تیمی مسابقات جهانی پاریس است. برای ارزیابی بهتر کارم نیز باید تا پایان المپیک لندن منتظر ماند.
- آموزه‌های ایوانف چقدر در کار مربیگری به موفقیت بیشتر باقری کمک کرده است؟
شالوده اصلی تفکرات امروزی تمریناتم برگرفته از درس‌های ایوانف است. البته این به معنی آن نیست که من با همه خصوصیات آقای ایوانف موافق بودم. آن موقع هم با برخی از برنامه‌های او موافق نبودم ولی در همین حال اعتراف می‌کنم پایه‌های علمی تمرینات امروزم مرهون درس‌هایی است که از این مربی بزرگ فراگرفتم.
- آیا هم‌اکنون هم با او ارتباط دارید؟
نه، من با ایشان هیچ ارتباطی ندارم و فقط می‌دانم که در مصر به فعالیت باشگاهی مشغول است.
- به‌عنوان سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری ایران تا چه اندازه برای به‌روزماندن، با مربیان ممتاز این رشته ارتباط دارید و چگونه اطلاعات خود را به روز می‌کنید؟
دنیا امروز به کمک علم بسیار کوچک شده است و با کمک اینترنت بسیاری از اطلاعات مورد نیازم را در ارتباط با سایر مربیان به‌دست می‌آورم.
- پس مثل برخی از مربیان جوان دیگر نیستید که به محض رسیدن به آرزویشان خود را بی‌نیاز از همه چیز می‌پندارند؟
علم و دانش انتها ندارد و کسی که می‌خواهد موفق باشد باید هر روز به‌دنبال به‌روزشدن و کسب دانش جدیدتر باشد و ارتباطاتش را با تازه‌ترین مراجع مربیگری حفظ کند. در این راه کسانی می‌توانند موفق‌تر باشند که این رویه را ادامه دهند. کسی که فکر کند به جایی رسیده که دیگر نیازی به چیزی ندارد، آن روز پایان کار و موفقیتش خواهد بود.
- با توجه به درخشش جوانان در یکی دو سال اخیر میانگین سنی تیم ایران را در مقایسه با قدرت‌های طراز اول جهان چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در جمع 12 اردونشین حاضر یکی متولد 1360 و 2نفر دیگر متولد 1365 هستند و مابقی میانگین سنی 22سال دارند که فکر می‌کنم تا پایان بازی‌های المپیک لندن سن مناسبی است.
- پس می‌توان با توجه به این میانگین سنی مناسب از تیم ایران به‌عنوان یک مدعی جدی قهرمانی در مسابقات جهانی پاریس یاد کرد؟
زود است که از این تیم به‌عنوان یک تیم مدعی قهرمانی یاد کنیم. اگرچه معتقدم در هر رویداد جهانی به این تیم نیز می‌توان به چشم یک مدعی قهرمانی امید داشت.
- پیش‌بینی شما از مسابقات جهانی پاریس چیست و از چه تیم‌هایی می‌توان به‌عنوان مدعیان جدی قهرمانی یاد کرد؟
در پاریس رقابت اصلی بین تیم‌های روسیه و چین خواهد بود. لهستان هم تیم بسیار قدرتمندی است. ازبکستان و کره‌جنوبی هم بخت زیادی برای درخشش دارند و ما هم نیز نیم‌نگاهی به حضور در جمع تیم‌های برتر داریم.
- آیا تیم کنونی ایران هم در این جمع از پتانسیل قهرمانی برخوردار است؟
بله تیم ما هم با این میانگین سنی اگر فرصتی دست دهد از پتانسیل قهرمانی بی‌بهره نیست. این تیم در آینده نزدیک می‌تواند هم قهرمان جهان شود و هم قهرمان المپیک، منتها نیاز به زمان و تجربه بیشتری است.
- با کناررفتن نسل دوره شما مثل رضازاده، نصیری‌نیا و توکلی وزنه‌برداری دچار یک نزول چشمگیر شد؛ هم‌اکنون موقعیت چگونه است؟ آیا بعد از نسل کنونی شاهد چنین مشکلی برای وزنه‌برداری نخواهیم بود؟
البته الان موقعیت، بهتر از گذشته است و حتی نسل کنونی می‌توانند تا المپیک 2016 ریودوژانیرو نیازهای وزنه‌برداری را پوشش دهند. به‌نظر من هنوز تا رسیدن به مرز ایده‌آل فاصله بسیار است ولی برخی از دوستان در فدراسیون وزنه‌برداری چنین اعتقادی ندارند. ما باید برای رفع نگرانی در این زمینه توجه و نگاه ویژه‌‌ای به نوجوانان و جوانان داشته باشیم.
